De rechten van vaders worden al decennialang geschonden. De eerst gekende protestactie dateert van 1952.
Ondertussen is er weinig veranderd, nog steeds worden vaders gediscrimineerd in de rechtbank.
Als de ex weigert om het kind aan de vader te geven, dan is er nog steeds geen sanctie van de rechtbank. Heel af en toe dat een rechter wel een sanctie treft. Meestal worden er dwangsommen gevorderd maar dit haalt niets uit en de ex weigert deze dwangsommen te betalen.
Philip Chain protest actie voor vaderrechten in 1952
Philip Chain is het vroegst bekende voorbeeld van een vader die gebruik maakte van piketten om de aandacht te vestigen op zijn benarde toestand als ouder die door een kwaadwillende moeder de toegang tot zijn kind was ontzegd. Het was pas in de jaren zeventig dat de rechtengroepen van vaders werden gevormd en groepspickets begonnen zijn, meestal voor de rechtbanken. Chain nam zijn borden echter mee naar zijn eigen huis, waar hij wettelijk werd uitgesloten. Genderideologen hebben decennialang beweerd dat vaders alleen proberen hun kinderen te “zien” (alsof “zien” voldoende is) om het “intrinsieke slachtoffer van patriarchaat”, de moeder, te manipuleren.
De ware geschiedenis van de voogdij over kinderen bewijst het tegendeel. Ondanks de modieuze sociaal-constructivistische theorieën die dogmatisch worden uitgebraakt en verkocht door professoren, bewerend dat hoe verder we teruggaan in de geschiedenis, hoe minder ouders (van beide geslachten) van hun kinderen hielden, de geschiedenis is daarentegen rijk aan verhalen over vaders die grote offers brachten om te proberen kinderen op te halen die ex’s, de rechtbanken en andere entiteiten zijn. Een bijzonder schrijnend voorbeeld is dat van John McCray.
PLEITEN OM KIND TE ZIEN – Politieagent praat met Philip Chain, 38, die zijn ex-vrouw in Hollywood, Cal., Uitkiest met een teken dat hij het kind van het paar, Darlene, 3 mag zien. Hij vertelde de politie dat hun scheidingsbesluit hem gaf bezoekrecht, maar de voormalige vrouw, Esther, weigerde hem Darlene te laten zien, omdat het meisje ziek was. De politie zei dat het posten geen wet heeft overtreden.
[“Pleit om kind te zien”, gesyndiceerd (AP), The Chillicothe Constitution-Tribune (Mo.), 5 november 1952, p. 5]
“Esther, laat me alsjeblieft mijn baby zien.”
Philip Chain, 38, 3200 San Fernando Blvd., Burbank, droeg een bordje waarop deze woorden waren gedrukt, liep gisteren heen en weer in het 800 blok van N. Edinburgh St. Zijn vrouw woont in de buurt.
Chain beweerde dat zijn ex-vrouw, Esther, 30 weigerde hem toe te staan de baby van het echtpaar Darlene, 3, te zien, en vertelde hem dat de jongere ziek was.
Chain zei dat hij en zijn vrouw op 20 juni 1948 waren getrouwd, in januari waren gescheiden en dat ze in september een tussenvonnis had verkregen. Hij zei dat hij door de rechtbank wekelijks bezoekrechten kreeg. Mevrouw Chain was niet bereikbaar voor een verklaring.
De politie kwam ter plaatse en probeerde Chain te ontmoedigen, maar hij weigerde. Officieren lieten hem doorgaan en zeiden dat hij geen wet schond.
[“Man demonstreert om kind te zien”, Los Angeles Times (CA.), 3 november 1952, deel 2, p. 1]
Piketten VOOR VADER-RECHTEN – Philip Chain, 38 jaar geleden, voor de tweede keer sinds zijn scheiding in 1952, demonstreerde Philip voor het huis in Los Angeles van zijn voormalige vrouw, mevrouw Esther Critichfield Chain, omdat ze niet thuis was toen hij hun 4-jarige dochter Darlene kwam bezoeken,. Volgens een gerechtelijk bevel, legt meneer Chain uit, dat hij het kind bezoeken op zon- en feestdagen, maar deze zondag toen hij aankwam, stond er een bordje op de deur met de tekst ‘Niet thuis’, dus hing hij de borden op en begon met demonstreren voor het huis.
[“Pickets For Pater Rights”, syndicated (NEA), The Sandusky Register-News (Oh.), 23 december 1953, p. 7]
KRANTEN ARTIKEL LOS ANGELES TIMES
Philip Chain, 38, die beweert dat zijn ex-vrouw hem niet zal toestaan om hun dochter, Darlene, 4 te zien, was gisteren weer “piket” voor 853 N. Edinburgh Ave.
Hij zei dat hij naar het huis kwam om zijn dochtertje mee uit eten te nemen, maar werd begroet door een bordje ‘Niet thuis’ op de voordeur. Zijn ex-vrouw, Esther, 31, had het kind meegenomen naar een feestje, zo vernam hij.
Haar weigering om het kind haar vader te laten bezoeken van 1 tot 6 p. m. op zon- en feestdagen is een schending van het gerechtelijk bevel, zei Chain, die mevrouw Chain zei, in september 1952 een tussentijds vonnis verleende en hem bezoekrechten verleende. [sic: een voorrecht, geen recht!]
~ Vijfde weigering ~
‘Dit is de vijfde keer dat ze heeft geweigerd me mijn dochter te laten zien’, zei Chain. “De laatste keer dat ik haar zag zei hij, tenzij ik $ 13 per week steun voor het meisje betaalde, kon ik Darlene niet zien.”
Hij legde uit dat hij nu zonder werk zit en dat bedrag niet heeft kunnen betalen. Hij woont met zijn ouders op 2426-A N. Buena Vista St., Burbank. Opschriften over de borden die hij tentoonstelde en sommige die hij op borden voor het raam van het huis in Edinburgh plakte, luidden: “Wachten om mijn baby te zien”; “Waarom kan een vader zijn kind niet zien?” en “Ik pleit voor gerechtigheid.”
The Chains trouwden op 20 juni 1948 en zijn gescheiden in januari 1952. Hij zei dat hun scheiding nog niet definitief was.
[“Man Pickets ex-vrouw; Wants to See Daughter – ‘I pleit voor gerechtigheid’, luidt één legende terwijl echtgenoot zijn stoepdemonstraties hervat, ’Los Angeles Time (Ca.), 21 december 1953, deel 3, p. 4]
Een agent praat met Philip Chain (38) in Hollywood terwijl hij demonstreert tegen zijn ex-vrouw met een bord waarop te lezen staat dat hij het recht heeft om hun kind Darlene (3) te zien. Hij zegt dat hun scheidingsovereenkomst hem bezoekrecht gaf. Maar zijn ex-vrouw weigerde om hem het kind te laten zien.
De politie zei dat de demonstraties geen inbreuk was op de wet.
Bron:
Los Angeles Times
The Sandusky Register
The Chillicothe Constitution-Tribune