Blauw Hart

Een blauw hart staat voor loyaliteit. Vanuit deze symbolische waarde voeren we acties om de overheid, instanties en justitie erop te wijzen dat er onmetelijk veel verkeerd gaat bij scheidingen als het gaat over omgangsregelingen met de kinderen.

Bij justitie loopt het als eerste mis. Rechters kijken nauwelijks naar de feiten of baseren zich op rapporten van instanties die niet met het nodige expertise werden opgemaakt. Slopende procedures, lange wachttijden bij het gerecht, juridisch verlof gedurende twee maanden bij familie- en jeugdrechtbanken, het doorschuiven van dossiers tussen verschillende rechters, het overschrijden van termijnen bij maatschappelijke onderzoeken, het weigeren van het uitvoeren van een vonnis door de verstotende ouder (weigering omgangsrecht) en de straffeloosheid daarvan zijn allemaal factoren die ervoor zorgen dat ouderverstoting zich kan manifesteren en verder ontplooien. In veel gevallen worden de kinderen door de slecht geïnformeerde of partijdige rechter toegewezen aan de moeders en krijgen vaders slechts een ‘omgangsregeling’.

Blauw Hart streeft naar:

Het snel inzetten van verplichte en correcte ouderschapsbemiddeling met rapportage.
Een geïmplementeerd early warning systeem voor het gevaar van ouderverstoting bij elk scheidingstraject.
De evaluatie en verbetering van de wet van 2006 die het gelijkmatig verdeeld verblijf als ‘voorkeur’regeling naar voor schuift.
Het beheer van het dossier door één en dezelfde rechter die hierin bijgestaan wordt door een pedagoog.
Invoeren van maximumtermijnen en afvoeren van het juridisch verlof in familie- en jeugdrechtbanken.
Grondig, correct en indien nodig, forensisch onderzoek binnen een aanvaardbare termijn.
Verlichting van de werkdruk voor het gerechtelijk apparaat.
Het invoeren van een standaard dwangsom of een andere gepaste maatregel die consequent wordt toegepast wanneer een ouder weigert de verblijfsregeling volgens het vonnis toe te passen, zodat de straffeloosheid wordt ondermijnd.
De overname van het concrete actieplan voor vechtscheidingen van de werkgroep van rechter Cees van Leuven.

Slechts in 39,5 % van de uitspraken is er gelijk gedeeld verblijf, dit is niet alleen een discriminatie tegenover de vaders, maar eveneens een schending van de grondwet.

De grondwet art 10 zegt

Art. 10
Er is in de Staat geen onderscheid van standen. De Belgen zijn gelijk voor de wet; zij alleen zijn tot de burgerlijke en militaire bedieningen benoembaar, behoudens de uitzonderingen die voor bijzondere gevallen door een wet kunnen worden gesteld. De gelijkheid van vrouwen en mannen is gewaarborgd.

Art. 11
Het genot van de rechten en vrijheden aan de Belgen toegekend moet zonder discriminatie verzekerd worden. Te dien einde waarborgen de wet en het decreet inzonderheid de rechten en vrijheden van de ideologische en filosofische minderheden.

Dat de rechter partijdig is, is ook een inbreuk op de rechten van de mens. Een verdrag dat door België werd ondertekend in Rome op 4 november 1950. In dit verdrag ging de Belgische staat akkoord om dit te respecteren, doch is dit niet het geval bij de rechters, deze horen onafhankelijk en onpartijdig te zijn:

ARTIKEL 6 EVRM (rechten van de mens)
Recht op een eerlijk proces
1. Bij het vaststellen van zijn burgerlijke rechten en verplichtingen of bij het bepalen van de gegrondheid van een tegen hem ingestelde vervolging heeft een ieder recht op een eerlijke en openbare behandeling van zijn zaak, binnen een redelijke termijn, door een onafhankelijk en onpartijdig gerecht dat bij de wet is ingesteld. De uitspraak moet in het openbaar worden gewezen maar de toegang tot de rechtszaal kan aan de pers en het publiek worden ontzegd, gedurende de gehele terechtzitting of een deel daarvan, in het belang van de goede zeden, van de openbare orde of nationale veiligheid in een democratische samenleving, wanneer de belangen van minderjarigen of de bescherming van het privé leven van procespartijen dit eisen of, in die mate als door de rechter onder bijzondere omstandigheden strikt noodzakelijk wordt geoordeeld, wanneer de openbaarheid de belangen van een behoorlijke rechtspleging zou schaden.

Discriminatie op basis van geslacht is bij wet verboden, toch zijn er veel familierechters die uitspreken in het belang van de moeder, een directe inbreuk op het gelijkheidsbeginsel.

Discriminatie is bij wet verboden en is strafbaar. Iemand discrimineren is iemand schade toebrengen. Een rechter kan een discriminerende persoon veroordelen tot het vergoeden van het slachtoffer voor de geleden schade. In België is er een wet die discriminatie verbiedt op grond van verschillende criteria.

antiracismewet; wet op de gelijkheid van vrouwen en mannen; antidiscriminatiewet; cultuurpactwet

Het slachtoffer moet niet bewijzen dat hij gediscrimineerd wordt, de dader moet bewijzen dat hij niet gediscrimineerd heeft. De rechten van het slachtoffer zijn dus beter beschermd. De antidiscriminatiewet is een strafwet. Ze bestraft ook het aanzetten tot discriminatie, haat of geweld. Door de wet is het mogelijk om haatmisdrijven strenger te bestraffen.

Discriminatie op basis van geslacht is bij wet verboden, toch zijn er zeer veel familierechters die uitspreken in het belang van de moeder, een directe inbreuk op het gelijkheidsbeginsel

Actie December 2020